Victor Kammeyer

Toon alleen recensies op Leestafel van Victor Kammeyer in de categorie:
Victor Kammeyer op internet:
 

De zandzuiger De zandzuiger


De zomervakantie is begonnen. Maar het is geen goed begin. Als Bruno  in zijn eentje met zijn voetbal aan het voetballen is, wordt hij lastig gevallen door een jongen van de ‘aso-school’. Die jongen pakt niet alleen zijn bal af, hij duwt Bruno ook met zijn hoofd in de zandbak.
'Ik laat echt niet los, eerst een hapje zand opzuigen en doorslikken,' hoort hij de jongen zeggen.

Bruno is dan ook helemaal niet rouwig om dat hij de volgende dag vertrekt. Hij gaat op vakantie met zijn zus Immanuelle (Immy) naar Denemarken, het eiland waar Morten en Henning wonen. (zie Kammeijers debuut:  ’De Walnotenkraker). Broer en zus reizen met Grote mam, hun oma. Hun vader is nu een jaar dood, en hun moeder moet werken, ze kan zich geen lange vakantie veroorloven.
De drie vakantiegangers logeren bij Morten, maar waarom doet hij zo geheimzinnig over Henning? Waar is die eigenlijk?  
De grootste gebeurtenis is toch wel het aanspoelen van de blauwe vinvis. Is de zandzuiger uit de titel dan toch niet Bruno? En zal Bruno’s nieuwe vriend een blijvertje zijn?

Hun reis en het verblijf op het eiland is behoorlijk avontuurlijk. Net als in het eerste boek maakt Kammeijer zijn lezers blij met allerlei taalgrapjes.
Ik vraag me wel af of een kind van tien op school niet al geleerd heeft over de Tweede Wereldoorlog? Bruno blijkt namelijk geen idee te hebben wie Hitler is. Als Grote Mam vertelt dat Duitsland zijn grote snelwegen te danken heeft aan Hitler:

‘Is Hitler die man met die rare snor, die op tv altijd zo loopt te gillen?’
“Liep’, zegt Immy, terwijl ze haar ogen op haar mobieltje houdt. ‘Het is een dooie Duitser.’
‘O… Heeft hij soms te hard op zijn eigen wegen gereden en is hij toen uit de bocht gevlogen of zo?’ vraagt Bruno. ‘Als ik een eigen weg had, zou ik altijd superhard rijden.’
‘Nee, Hitler is niet uit de bocht gevlogen,’ zegt Grote Mam, ’maar gelukkig liepen zijn wegen uiteindelijk wel allemaal dood.’


Daarna hebben ze een gesprek over of je goed en fout tegelijk kunt zijn.
In dit boek komen veel van dit soort scenes voor. Humoristisch, en filosofisch tegelijk.
Immy is in dit boek duidelijk de oudere zus, ze begint heel andere interesses te krijgen. En dat schept weer vreemde situaties, want Bruno begrijpt het niet allemaal. Ik hoop dat Victor Kammeijer nog meer verhalen verzint rond Bruno. Het is een grappig joch. En vergeet niet op de site te kijken...


ISBN 9789044828030 | Hardcover | 119 pagina's | Clavis Uitgeverij | juli 2016
Illustraties van Helen van Vliet | Leeftijd: 10+

© Marjo, 19 september 2016


Lees de reacties op het forum en/of reageer: