Ik en de rovers
Siri Kolu

Is het toeval? Alweer lees ik een roadnovel. Dit keer is de hoofdpersoon een meisje van bijna tien jaar, die zomaar ontvoerd wordt door een stel ‘snelwegstruikrovers’.
Tot op dat moment dacht Roos de Ridder dat ze een saaie middag bij haar oma zou gaan meemaken, in het gezelschap van haar vervelende zus, maar niet alleen tot haar eigen verbazing, maar ook die van de rovers zelf, grijpt Razende Karel – ze weet dan nog niet natuurlijk wie hij is – ook haar mee van de achterbank van de auto, als ze de auto overvallen.
Hilda rijdt in een onnavolgbare rijstijl weg, en Roos’ ouders en zus hebben het nakijken. Behalve Roos hebben de rovers ook alle etenswaren meegenomen, en de barbiepoppen van Roos’ zus.
Het duurt niet lang voor Roos begint te wennen aan haar nieuwe leventje.

‘Wanneer we het over struikroverij hadden en ook vaak op andere momenten, vond hij het leuk om grote woorden te gebruiken waar wij kinderen op de achterbank geen hout van begrepen. Maar tijdens dit gesprek merkte ik dat er iets was veranderd. Ik deed niet meer of ik het met hem eens was. Ik was niet langer bang dat me iets ergs zou overkomen. Ik had inmiddels het gevoel dat ze me hadden meegenomen omdat er een taak voor me was weggelegd.’

Inderdaad vragen de rovers geen losgeld, en betrekken ze haar steeds meer bij de steelpartijen, terwijl ze door het land trekken. Ze slapen in de auto of in een tentje, eten met hun vingers, en wat ze eten is vooral heel veel snoep!
Behalve Razende Karel, de roverhoofdman, en zijn vrouw Hilda, is er nog Gouwe Piet. En dochter Alex, twaalf jaar, en zoon Carlo, negen jaar, allebei erg gebrand op een struikrovercarrière.
Hun manier van leven is heel anders dan Roos gewend is, maar niet alleen negatief. Natuurlijk mag het niet: auto’s klemrijden en stelen, maar ze doen de slachtoffers geen kwaad, stelen alleen wat ze nodig hebben. En het gezin is warm, ze betrekken Roos bij alles. Zo anders dan ze gewend is.
En zo komt het dat Roos plannetjes bedenkt om haar ontvoerders te helpen, al spreekt ze wel af dat ze na de vakantie weer naar huis gaat, om naar school te kunnen gaan.
De wereld van de rovers  kan niet bestaan natuurlijk, maar wordt wel heel realistisch verteld. Er is een Zomerfestival, waarbij  de roverfamilies elkaar ontmoeten, als in een zigeunertraditie. Daar worden wel heel vreemde competities gehouden, om te bepalen welke familie de beste is.
Roos leert nieuwe spelletjes, ervaart hoe het is vrij te zijn en ze heeft op een eigen manier een goede invloed op alle leden van het gezin. Zozeer eigenlijk dat ze niet naar huis wil.
Dit is een verhaal vol humor, met een serieuze ondertoon, die niet opvalt.

De oorspronkelijk Finse uitgave won de Finlandia Junior Prize 2010, de belangrijkste Finse kinderboekenprijs.

ISBN 9025750559 | Hardcover | 240 pagina's | Gottmer | september 2011
Vertaald uit het Fins door Annemarie Raas Illustraties van Tuuli Juusela Leeftijd vanaf 10 jaar

© Marjo, 18 augustus 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer: