Ruben Prins
Onder het donkere water
Wat hij ziet is dat iemand een ander uit een rolstoel tilt en in het water laat vallen. Van schrik reageert hij niet, hij is al te laat, en rent dus naar huis. Maar hij is niet gerust en de volgende dag gaat hij met zijn buurmeisje Vicky kijken. En ze zien hoe er een lichaam uit het water wordt gehaald en dat er politie staat. Dus toch..denkt Sven en zijn schuldgevoel groeit. Hij wil het wel tegen de politie vertellen maar mag er niet heen. Dan spreekt iemand hem aan, hij stel zich voor als ex-politieman, nu blind, maar nog steeds geïnteresseerd. Hij zal de kinderen helpen om uit te zoeken wat er gebeurd is.
Of eigenlijk helpen ze hem, want hij blijkt een appeltje te willen schillen met de inspecteur die op de zaak zit. Die was een vroegere vriend van hem, maar er is iets voorgevallen.
Ze ontdekken gedrieën inderdaad van alles... tegen de zin van de politie.
Ik geef toe dat het best een spannend verhaal is, maar het is erg voorspelbaar, een verhaal zoals je ze al zo vaak gelezen hebt. Nu hoeft dat voor een jeugdige lezer niet te gelden, dus eigenlijk is het geen kritiek. Maar het zou me verbazen als het diezelfde jeugdige lezer niet op zou vallen dat die blinde man nauwelijks last heeft van die handicap, en dat alles wel erg makkelijk gaat.
Al met al toch een boek van dertien in een dozijn.
ISBN 9025846459 | Hardcover | 100 pagina's | Uitgeverij Leopold
© Marjo, december 2007
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
