Voor Paulien
Paul Kustermans

"Voor Paulien" heet dit dunne boekje., en het gaat over de kolenmijnen in België (De Marianne).
Als Pauliens broer, 13 jaar oud, een ongeluk krijgt in de mijn en niet meer kan werken, moet zij, pas 11, met haar vader mee.
De kolen die door de volwassenen gehakt worden, moeten de kinderen in karretjes laden, die dan door paarden naar buiten worden gebracht. Zwaar werk, maar Paulien blijkt een taaie. Ze heeft al meteen de eerste dag een vriend, Giel, maar ook een vijand, Armand, allebei ook nog jonge jongens. Dan breekt een muur, diep onder de grond, water stroomt de mijn binnen, een ontploffing volgt. Paulien en haar vader, Giel, Armand en nog wat anderen zitten opgesloten..

Ik kan het natuurlijk niet laten om dit boek te vergelijken met dat van Simone van der Vlugt (Zwarte sneeuw). Ik vind persoonlijk dit boek van Kustermans beter, maar ik denk dat Zwarte Sneeuw meer aanslaat bij jongeren.
Kustermans is zakelijker, minder dramatisch.

Voor dit boek kreeg Paul Kustermans de Prijs van de Jeugdjury’s en een Boekenwelp.

ISBN 9789031711505 | Paperback | 96 pagina's | Uitgeverij Altiora Averbode | 1996
Leeftijd 12 +

© Marjo, oktober 2004

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Land in oorlog
Paul Kustermans

Als de oorlog in mei 1940 uitbreekt heeft dat enorme gevolgen voor een gezin, dat op de Janshoeve op het Vlaamse platteland woont. Vader, moeder, de tweeling Bavo en Lode, en hun zus Astrid en nakomertje Silke.

Lode is een intelligente jongen, maar op het internaat waar hij school gaat hebben de leraren hem ideeën aangepraat over een onafhankelijk Vlaanderen. Velen hebben in de eerste wereldoorlog de ervaring opgedaan dat zij als Vlamingen onder het bevel van de Walen stonden, en vaak niet op gelijke voet. De koning had hen autonomie beloofd, maar was zijn belofte niet nagekomen. Als de Vlamingen nu de Duitsers hielpen, zo dacht het Vlaams Front, dan zouden ze vast wel een autonome provincie worden.

Bavo is niet naar dezelfde school gegaan en denkt er heel anders over: die Duitsers hebben het recht niet België (Niet Vlaanderen!) binnen te vallen, dat neutraal was. Zij zijn vijanden en moeten bestreden worden. In het begin komen ze rond uit voor hun denkbeelden, tot hun ouders hen vragen er mee op te houden: ze zullen altijd hun zonen zijn, wat ze ook denken, en wat ze ook doen, maar geen geruzie in hun huis...

Op een avond komt ook Alexander hen waarschuwen: er zal een razzia komen: alle mannen tussen 15 en 35 zullen naar Duitsland moeten. De jongens duiken onder, en Astrid moet de buren waarschuwen. De buurman is bestuurslid van het Vlaams Nationaal Verbond. Maar Astrid stelt het uit, ze is verliefd op de buurjongen en wil de tijd nemen als ze naar hem toegaat... Eerst de klusjes en dan gaat ze. Maar het is te laat. De buurman en Martijn zijn al opgepakt. Niet door Duitsers maar door de Rijkswacht, opdracht uit Brussel. Maanden later komt Martijn alleen terug, vol wraakgevoelens ten opzichte van de Vlamingen, en hij meldt zich bij de Waffen-SS.
Zowel Lode als Martijn komen aan het Oostfront terecht, en intussen raken Bavo en Astrid betrokken bij het verzet.

Wat volgt zijn de avonturen aan beide kanten, en hoe de vier jongelui hun verschillende ervaringen verwerken. Als de oorlog ten einde loopt is evenwel de ellende nog niet voorbij...

Kustermans haalt alles uit de kast: door de familie zo te versnipperen kan hij diverse kanten van de oorlog belichten. Het boek gaat over het maken van keuzes, hetgeen niet altijd makkelijk is.

ISBN 9031710660 | Paperback | 288 pagina's | Uitgeverij Altiora Averbode | 1994
Leeftijd: 12+

© Marjo, juli 2006

Lees de reacties op het forum en/of reageer: