Koud Bloed
Categorie: Waargebeurde Verhalen
Het beste uit Koud bloed
Koud bloed: 2017
Net als in de vorige verzamelbundel bijt muziekkenner Leo Blokhuis het spits af. Dit keer met een artikel over seriemoordenaar Charles Manson die een grotere invloed op de muziekwereld heeft gehad dan menigeen denkt. Ik weet nu bijvoorbeeld wat de, toch wel schokkende, link tussen The Beach Boys en Manson is.
Het tweede artikel is geschreven door Vasco van der Boon en heet “Dieren smokkelen voor de elite”. In het artikel staat ondernemer Vitor Moonen centraal die schaamteloos flinke bedragen neertelt voor zeldzame vogels. Zijn hebzucht is zo groot dat hij er geen enkele moeite mee heeft de dieren via het illegale circuit te bemachtigen. Ook lapt Moonen alle veiligheidsregels aan zijn laars terwijl hij nota bene ten tijde van de rechtszaak commercieel directeur is van een bedrijf dat zich bezighoudt met het ruimen van pluimveebedrijven die door besmettelijke dierziektes zijn getroffen. Moonen kent de risico’s en hij weet donders goed dat de natuur mede door zijn toedoen letterlijk leeggeroofd wordt maar zolang hij zijn privé-avifauna met zeldzame exemplaren kan vullen, interesseert de rest hem geen biet.
De bijdrage van Erik Brouwer bestaat uit een interessant achtergrondverhaal over de in 2005 vermoorde kickbokster Peter ‘Hurricane’ Smit en Frits Conijn schreef een artikel over vastgoedfraudeur Nico Vijsma. Siem Eikelenboom besteedt aandacht aan Willem Holleeder en John van den Heuvel wijt een artikel aan Henk Rommy, alias de Zwarte Cobra. Het gekozen artikel van Frank van Kolfschooten gaat over het rijgedrag van prins Bernhard. De prins, die schrikbarend hard reed, raakte maar liefst bij tien ongevallen betrokken.
Maarten Kolsloot schrijft over de Zuid-Afrikaanse voetballer Steve Mokone die in Nederland als een held werd onthaald maar zich tegenover zijn gezin niet bepaald sympathiek gedroeg. Harald Merckelbach besteedt aandacht aan Ralf Jansse, die acht jaar lang onschuldig in een veel te volle cel in Zambia gevangenzat. Wat houdt Jansse tegenwoordig op de been? De In Memoriam, wat een vaste rubriek in Koud bloed was, is door Bart Middelburg geschreven en gaat over Klaas Bruinsma die zo onopvallend mogelijk is begraven.
Steffie van den Oord schrijft over een ongewone moord, Rob van Scheers komt met een verhaal over een psychopaat uit Utrecht en Weert Schenk besteedt aandacht aan de grootste drugsvangst ooit in Engeland. Het verhaal van Eric Slot heb ik met een grote grijns op mijn gezicht gelezen. De titel van het verhaal luidt “Paragnosten zijn waardeloos als speurneus”. In het artikel legt Slot heel duidelijk uit waarom hij dat durft te beweren.
Schrijver/dichter F. Starik mag vrijwillig in de Bijlmerbajes logeren. Hij gaat grif op het aanbod in maar wanneer het eenmaal zover is, slinkt zijn enthousiasme als sneeuw voor de zon. Merel Thie heeft voor een pittig onderwerp gekozen. Haar heftige artikel gaat over Robert M., de pedofiel die zich aan een schokkend aantal kinderen vergreep. Nico Verbeek schrijft over de moord op twee biologiestudenten in de Colombiaanse kustplaats waar zijn schoonouders wonen. Wat is de twee jongeren precies overkomen?
Paul Vugts schrijft over de Knokkestraatzaak – waarbij een hoofd voor het waterpijpcafé Fayrouz in Amsterdam-Zuid op straat werd gegooid - en over de jacht op onderwereldfiguur Dino Soerel. De bijdrage van Marcella van der Weg gaat over oplichter Henrik de Jong. De jonge meisjes die de pech hadden verliefd op hem te worden, verdwenen in het niets. De Jong was zelfs enige tijd verdachte in de Londense Jack the Ripper zaak. Edwin Winkel schrijft over het verhaal dat de Spaanse dichter en toneelschrijver Federico García Lorca noodlottig werd en Sytze van der Zee blikt terug op het leven van seriemoordenaar Koos Hertogs. Rob Zijlstra sluit af met een interessant verhaal over een moord zonder lijk.
Door de grote verscheidenheid aan onderwerpen is Het beste uit Koud bloed voor een grote groep lezers interessant. Zelfs aan de liefhebbers van poëzie is gedacht. Er zijn misdaadgedichten van Nico Dijkshoorn en Moordgedichten van John Schoorl toegevoegd. Lees dit boeiende boek van a tot z of kies alleen de onderwerpen die je aanspreken uit en geef het boek daarna aan de volgende liefhebber door. Het enige minpuntje aan het boek is dat er geen artikel van Joop van Riessen in het boek staat, terwijl hij wel op de kaft wordt genoemd. Het is ontzettend jammer dat het tijdschrift is opgeheven maar gelukkig weet dit boek het leed enigszins te verzachten.
ISBN 9789462970625 | Paperback | 288 pagina's | Uitgeverij De Kring | augustus 2017
© Annemarie, 10 september 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Koud Bloed 29
True Crime Magazine
Koud Bloed bestaat uit een aantal vaste rubrieken en losse artikelen. Nummer 29, het nummer dat ik zojuist heb gelezen, begint met een artikel dat door Wesley Meijer en Paul Vugts is geschreven. Zij schrijven over de vondst van maar liefst 4050 kilo cocaïne op een gammel schip uit Venezuela. De opzienbarende ontdekking werd al in 2003 gedaan maar de vier kopstukken staan nu pas voor de rechter. Het was een hele klus om uit de wirwar van leugens de exacte toedracht van de gebeurtenissen te achterhalen en het is nog maar de vraag of de bijzondere groep verdachten veroordeeld zal worden. Meijer en Vugts schrijven vol vuur over deze bijzondere geschiedenis.
Het tweede artikel is geschreven door Rob van Scheers en gaat over de film Riphagen die vanaf zondag in de Nederlandse bioscopen te zien zal zijn. Jeroen van Koningsbrugge is voor deze film in de huid van oorlogsmisdadiger Dries Riphagen gekropen.
De bijdrage van Erik Brouwer heeft me het meest geraakt. Hij schrijft over twintiger George H. die op meedogenloze wijze levensverzekeringen afsloot en er persoonlijk voor zorgdroeg dat de polishouders veel eerder dan bedoeld aan hun einde kwamen. Driemaal raden wie als begunstigde op de polissen vermeld stond… George H. is een man zonder geweten.
Schrijfster Denise Mosback heeft toestemming verleend een aantal fragmenten uit haar boek over topcrimineel Stanley Hillis in het tijdschrift op te nemen. Met ingehouden adem las ik hoe drie mannen van de KLPD ternauwernood ontsnapten aan kogels die voor Stanley Hillis bedoeld waren. De crimineel zelf had minder geluk.
Peter Groenendijk en Victor Schildkamp schrijven over Alex O., ook wel bekend als “De Jumbo-afperser”. Door twee kookwekkers van de Blokker liep de man uiteindelijk tegen de lamp. Uiteraard is Alex O. een slachtoffer van het systeem. Hoewel de aanklager over een grote hoeveelheid bewijsmateriaal beschikt, beweert de man onschuldig te zijn. Gelukkig zijn rechters wel gewend aan liegende criminelen!
Het verhaal over Machteld Koeduin-De Wit is geschreven door Weert Schenk. Toen de vrouw spoorloos verdween, werd haar man Henk – van wie Machteld wilde scheiden – onmiddellijk als hoofdverdachte aangemerkt. Zijn tuin werd zelfs meerdere malen volledig omgespit maar Machteld bleef zoek. Henk leek de dans te ontspringen maar gelukkig gaf de politie het niet zomaar op.
Marcella van der Weg schrijft over de verdrietige dood van de 32-jarige Japanner Yutaka Kameda. Wat is de handelsvertegenwoordiger overkomen? Hoe is Kameda, die in Brussel woonachtig was, in stukken in een koffer in Amsterdam beland? Wat is er in de nazomer van 1965 precies gebeurd?
Zoals ik al schreef kent het tijdschrift ook een aantal vaste rubrieken. In In Memoriam schrijft Bart Middelburg over Gerrit de Stotteraar en Joop van Riessen schrijft in de rubriek Plaats delict over een lijk in een Amsterdamse gracht. Siem Eikelenboom neemt opnieuw de rubriek Misdaad in de muziek voor zijn rekening. Dit keer staat het lied “Die laaielichter” van Gerard Cox centraal. In de strip Filet Amorticain, van Jordi Peters, heeft een agressieve en overspelige echtgenoot het veel te bont gemaakt. Zijn vrouw zint op wraak.
Ik heb genoten van dit mooi verzorgde tijdschrift. Het (boek)formaat is mooi compact en de artikelen zijn samen met de vele zwart-wit foto’s op stevig papier gedrukt. Het geheel straalt kwaliteit uit, wat ook voor de kundig geschreven artikelen geldt. De afwisselende artikelen zorgen voor een tijdschrift dat van begin tot eind blijft boeien. Er wordt niet alleen over de misdaad, maar vooral ook over de mens achter de misdaad geschreven. Ik besefte al snel: criminelen zijn net mensen.
ISBN 9789462970359 | Paperback | 129 pagina's | Uitgeverij De Kring | maart 2016
© Annemarie, 13 mei 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Het beste uit Koud bloed
Koud bloed: 2013
Op de kaft van het boek prijken foto’s van misdadigers Willem Holleeder, Sreten Joci?, Klaas Bruinsma en Gwenette Martha. Laatstgenoemde met het bekende zwarte balkje voor zijn gezicht. De artikelen in het boek zijn allemaal op dezelfde wijze opgemaakt en doen denken aan krantenartikelen compleet met vetgedrukte kop.
Leo Blokhuis bijt het spits af. Hij schrijft over het lied “Too Much Blood” van de Rolling Stones. Het lied gaat over de Japanner Issei Sagawa die in Parijs een Nederlandse studenten doodde en daarna deels verorberde. Je zou vermoeden dat Issei de rest van zijn leven in de gevangenis slijt maar in werkelijkheid werd hij uitgeleverd aan Japan waar hij vandaag de dag restaurants beoordeelt voor tijdschriften. De kannibaal is nu een Japanse beroemdheid en heeft tevens een vijftal misdaadboeken op zijn naam staan.
Niet alle verhalen in het boek zijn even luguber als dat van Leo Blokhuis. Linda Eijking heeft bijvoorbeeld een boeiend artikel geschreven over Wilco Viets, die – samen met zijn zwager Herman du Bois - onterecht zes jaar, acht maanden en twee dagen gevangen heeft gezeten voor de moord op Christel Ambrosius. In 2008 werden de twee mannen verkozen tot Puttenaar van het jaar wat in schril contrast staat met hun eerdere status. Voor het schrijven van het artikel heeft Linda Eijking een bezoek gebracht aan Wilco Viets en zijn vrouw Evelien.
De misdaadgedichten van Nico Dijkshoorn zijn kort en humoristisch en die van John Schoorl zijn eveneens kort maar grimmiger. Er staan artikelen in het boek over misdaden, misdadigers en rechtszaken. De term “misdaad” is breed. Er wordt geschreven over moord, drugshandel en de maffia maar ook over bouwfraude en de Eper incestzaak. Niet alleen onschuldigen vallen in handen van de misdadigers, de criminelen hebben het ook op elkaar voorzien en menigeen kwam in de afgelopen jaren door een afrekening om het leven. Vermakelijk is het verhaal waarin historicus en schrijver Nico Verbeek tijdens een wel heel ongebruikelijke ontmoeting moet tolken. Hij liever dan ik!
Zelf vond ik niet alles interessant maar artikelen die mij koud lieten zullen anderen juist wel weer interesseren en andersom. Het literaire gehalte van de verhalen varieert. Sommige artikelen zijn objectief terwijl in andere stukjes de eigen mening van de auteur doorsijpelt. Er staan zakelijke verslagen in het boek maar ook haast smeuïge verhalen zoals het verhaal over de moord op een vijftienjarige meisje in Italië. Geerten Meijsing beschrijft het gebeuren in de stijl van een sappige thriller. Door de verscheidenheid aan auteurs zijn de artikelen heel divers en daardoor is Het beste uit Koud bloed geschikt voor een gevarieerd lezerspubliek.
ISBN 9789491567476 | Paperback | 288 pagina's | Uitgeverij De Kring | november 2013
© Annemarie, 04 december 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer: