Gevonden
Bart Claes

Met behulp van de schrijver Bart Claes vertelt Marleen van Minnebruggen haar verhaal. Ze is zelf moeder van drie kinderen en al ruim in de dertig als ze op zoek gaat naar haar biologische moeder.
Ze heeft altijd geweten dat ze geadopteerd is. Haar ouders hebben haar ‘zomaar’ meegekregen, toen zij, van plan een kind te adopteren, het opvangverblijf  ‘de Hummeltjes’ van de zusters Ursulinen in Hasselt bezochten. Het echtpaar kon het kind op proef meenemen. Als het kind hen niet beviel mochten ze haar terugbrengen.

Ongelooflijk zo’n verhaal! En het is geen fictie, dit is het ware verhaal van hoe adoptie in de jaren zestig in zijn werk ging. Moeders die hun kind niet konden of wilden opvoeden konden het altijd wel ergens kwijt, en als ze niet bereid waren er hun gegevens bij te geven, dan niet. Later is dat veranderd, werd er een procedure ingesteld. Dat maakt het overigens voor die niet bereidwillige moeder niet gemakkelijker. Om die reden werd er in Antwerpen een vondelingenluik geïnstalleerd, waar je je kind zo kon neerleggen, met de vrijheid om al of niet gegevens over het kind mee te geven.

Als Marleen op zoek gaat naar haar biologische moeder ontdekt ze hoe haar 'moeder', Yvonne Delvaux, in mei 1964 met het kind uit het ziekenhuis kwam, in een taxi stapte en naar Hasselt reed. Ze ging er het kinderopvanghuis binnen mét kind en kwam zonder buiten. De taxichauffeur herinnert zich nog goed hoe ze hem vroeg haar naar Visé te brengen. En dan weet hij ook wie ze is: ze is die serveerster in taverne Metropole in Visé.

Marleen heeft een blije jeugd, samen met haar adoptiezusje Katrien heeft ze het goed bij haar adoptieouders.
Maar natuurlijk vraag je je als geadopteerd kind af waarom je moeder je niet wilde. Met behulp van de vzw (adoptiedienst en zoekregister Gewenst Kind) en het televisieprogramma Spoorloos zoekt en vindt Marleen haar moeder die intussen overleden is. Maar ze vindt meer: ze blijkt een stuk of acht - misschien wel meer - broers en zussen te hebben en die hebben geen van allen dezelfde vader. Wat bezielde Yvonne, om steeds maar zwanger te worden en het kind - op twee na - steeds te vondeling te leggen?
We zullen het nooit weten.

Dit verhaal is echt, een verbijsterend verhaal, met foto’s van de betrokken personen. Ook staan er verhalen in van die personen, en in cursief staan verhalen over hoe het gegaan kan zijn, ook op basis van de waarheid.
Het is vooral voor mensen die zelf te maken hebben met adoptie, hetzij als ouder, hetzij als kind een herkenbaar verhaal.
Met bijdrage van Sabine De Vos, Monique Verdickt en Jo Labens.

ISBN 9789058269973 | Paperback | 160 pagina's | Davidsfonds Uitgeverij | februari 2014

© Marjo, 24 maart 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer: