Stephen Savage
Categorie: Dieren
Pad
Tijd om eens uit te zoeken waar ik mee te maken heb!
Ik wist dat het padden zijn en geen kikkers, maar wat is precies het verschil?
Dat blijkt eigenlijk heel makkelijk: padden ( Latijnse naam: bufo bufo) hebben een bobbelige huid terwijl kikkers glad zijn, en padden hebben korte achterpoten, terwijl kikkers lange poten moeten hebben om goed te kunnen springen. Iets wat je niet meteen ziet is dat kikkers tanden hebben, en padden niet.
Waarom zitten die beesten in mijn tuin? Ik heb geen vijver. Maar dan lees ik in dit boek dat ze een waterplas alleen maar nodig hebben om te paren en eieren af te zetten, verder leven padden grotendeels op het land. En ze zijn dol op tuinen zoals de mijne: veel plantengroei, veel vochtige plaatsen met veel bladafval, en afgelopen jaren had ik heel veel slakken, vooral naaktslakken. Ra ra hoe zou het nu komen dat ik er dit jaar niet zo veel zie?
Hoe kwamen ze dan in mijn tuin, die toch goed afgeschermd is? Ze blijken goed te kunnen klauteren, dus dat raadsel is ook opgelost.
Ieder jaar staan er langs de weg achter ons huis bordjes met ‘opgelet: paddentrek’ erop. Aan de ene kant is er een bos, aan de andere kant, een stukje verderop een flinke vijver. En daar huppelen onze padden ieder voorjaar als de temperatuur boven de 7 graden komt richting water, om daar te paren en eieren te leggen. De ouders gaan meteen weer weg, zij laten hun kroost aan hun lot over.
En als die eieren, de kikkerdril of kuit genaamd, uit komt zien we hoe dikkopjes binnen een paar dagen de kunst van het zwemmen meester worden, na een week of 8 achterpoten krijgen, rond de 11e week voorpoten. Klaar is pad: voor zijn eigen oversteek naar een plek om te leven.
Onderweg daar naar toe zijn er nogal wat kapers op de kust. Dat is niet zo erg, want pa en ma hebben daar al rekening mee gehouden: ze leggen tussen de 600 en 4000 eitjes! Je kan wel stellen dat ze voor de voedselbank werken: Libellen, kevers, vissen en als ze groter zijn egels, vogels en slangen doen er hun voordeel mee.
Wat ze niet weten is dat de meeste slachtoffers vallen door de mens. Ondanks die bordjes. Maar de kadavers blijken toch te verdwijnen, en niet omdat de gemeentereiniging ze opruimt.
Wat eten die padden nog meer als ze eenmaal hun domicilie gekozen hebben? Naast slakken eten ze wormen, en insecten en als het zo uitkomt lusten ze ook wel een klein padje. In dit boek staan prachtige foto’s hoe een pad een prooi verschalkt.
Hm, ze mogen in de tuin blijven, maar aaibaar zijn padden echt niet. Het blijven koudbloedige beesten die je maar beter niet op kan pakken. Hun huid is vies, ook een kat of hond zal er liever afblijven, en bovendien hebben padden gifklieren, die voor huidirritatie kunnen zorgen.
Het boek heeft naast prachtige foto’s een duidelijke indeling en alles wordt duidelijk uitgelegd.
Prima voor iemand als ik die even wil weten hoe het zit, maar het is zeker een boek dat nuttig is voor het maken van een werkstuk of om een spreekbeurt te houden (dan maar geen levende padden meenemen naar school...)
ISBN 9789055661404 | Hardcover | 32 pagina's | Corona | januari 2009
Vertaald uit het Engels door T Dijkhof Leeftijd vanaf 8 jaar
© Marjo, 16 augustus 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
