Lida Dijkstra
Willemijn wil een superboom
Willemijn: Deel 4
Ze vond een echte superboom.
Die nam ze mee naar huis!
Ze zwoegde hard. de poes hielp mee.
Toen lag de kerstboom op haar slee.
Maar onderweg komt ze allemaal zielige dieren tegen en telkens geeft ze hen een stukje van haar boom. Arme Willemijn. Als ze thuiskomt is er niet veel meer van haar boom over dan een kale stam met een paar takjes eraan. Maar als Willemijns moeder dan toch maar de plastic boom wil opzetten gaat de bel... Al haar nieuwe vriendjes staan op de stoep. En zo krijgt Willemijn toch haar superdroomboom!
Zo blijkt maar weer: Wie goed doet, goed ontmoet.
Lief verhaaltje in een mooi gebonden boekje met grappige, gekleurde afbeeldingen van Noëlle Smit.
Een mini-kerstuitgave voor een miniprijsje.
ISBN 9789025761356 | Hardcover | 20 pagina's | Gottmer | november 2015
Afmeting 14,2 x 14,1 cm | met hardkartonnen pagina's | Leeftijd: 3+
© Dettie, 07 december 2015
De Moedhoed
Als opa vraagt waarom Mees zo benauwd kijkt, vertelt hij aan opa over de hond en de geluiden en het rare licht en, en, en... Lieve opa weet er gelukkig raad op. Mees heeft een Moedhoed nodig! Ze gaan gelijk aan de slag en vouwen samen een prachtige Moedhoed. En het helpt! Nu durft Mees in het gebouw te kijken want hij heeft toch zijn Moedhoed op. Nu hij ziet waar het geluid vandaan komt, blijkt dat het helemaal niet eng is! Ook durft hij dankzij de Moedhoed naast de hond te gaan zitten en de hond is heel lief. En die rare lichten? Ze zijn juist heel mooi!
Maar nu die krokodil onder zijn bed nog...
Een lief verhaaltje over een klein jongetje dat veel last van zijn fantasie heeft, bij alles verzint hij iets engs en wordt hij bang. Dankzij zijn Moedhoed durft hij te gaan kijken wat alles nu in werkelijkheid is, en het blijken helemaal geen enge dingen te zijn! Die griezelige marcherende soldaten bijvoorbeeld zijn gewoon kinderen die een heel leuke dans oefenen! En zo blijkt dat alles iets heel normaal of juist heel mooi is.
Je gunt elk kind zo'n fijne Moedhoed!
Op de afbeeldingen heeft Mees een lekkere ronde jongenssnoet, je zou hem zo willen knuffelen. Ondanks zijn gegriezel is hij toch heel speels en vrolijk om te zien. Gewoon een grappig jochie.
De kleurige illustraties passen prima bij het verhaal en het is leuk zoals aanvankelijk de enge gedachten versus de werkelijkheid weergeven worden. De hond is bijvoorbeeld groot op het 'griezelplaatje' maar als Mees niet bang meer is, is de hond ook een stuk kleiner. Ook om de werkelijkheid rond de 'marcherende soldaten' moet je glimlachen omdat de oplossing zo'n verrassende vondst is. De dansende opa is helemaal geweldig om te zien. Maar die krokodil... die is het allerleukste!
Kortom, prima (voorlees)boek waar kinderen die een beetje bang zijn zeker wat aan hebben want lang niet alles is zo eng als het in hun fantasie lijkt.
(En zijn ze toch nog een beetje bang dan is er een oplossing want achterin het boek staat precies hoe ze de Moedhoed kunnen maken!)
ISBN 9789049926427 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Moon | februari 2013
Formaat: 21,2x27,9 cm | Leeftijd: 3+
© Dettie, 07 maart 2013
Dutje
Het waaide zo hard dat niemand op zijn pootjes kon blijven staan...
... toen kleine Bas werd geboren.
Hij klom bovenop mama Door en keek rond. Een hol, schemerig en stil,
twee slapende ouders,
SAAI, vond Bas
De dassenouders, papa Dax en mama Door, zijn bezig aan hun winterslaap. Bas wil naar buiten, maar dat kan pas in de lente zegt zijn moeder slaperig. Bas verveelt zich verschrikkelijk, en hij heeft honger en dorst. Mama moet wakker worden maar daar heeft mama weinig zin in. Hij sluipt het hol uit maar buiten is het koud, er ligt sneeuw, dus dat is ook niets. Hij probeert zich dan maar binnen te vermaken maar na verloop van tijd is zijn fantasie op. Papa en mama doen uiteindelijk maar vermoeiende spelletjes met hem maar nee hoor, Bas is niet moe te krijgen. En dan... is het lente, maar waar is Bas?
Om met de deur in huis te vallen, het verhaaltje roept nogal wat vragen op. Bas wordt geboren tijdens de winterslaap van moeder, ze slaapt gewoon door? Bovendien… dassen houden toch geen winterslaap? Ze zijn 's winters wel minder actief. De jongen van dassen zijn aanvankelijk heel teer roze met grijsen niet zo'n minikopie van de ouders zoals in het boek weergegeven is. Voor zover ik weet doen dassen hun behoefte ook niet in hun eigen hol maar hebben ze latrines, (of ze daar ook in plassen weet ik niet zeker). Het lijkt erop alsof de makers van dit boek zich niet echt verdiept hebben in het leven van de das.
Natuurlijk is fantasie leuk maar dit soort fantasie zit er net naast omdat het niet klopt maar wel gebracht wordt als zijnde redelijk dicht bij de werkelijkheid. Bas woont namelijk wel in een hol, de wormen kruipen in en uit de grond. Buiten sneeuwt het en zijn de bomen kaal. Er wordt verteld wat dassen eten. In de lente is alles groen geworden etc...
Het wringt en wrikt allemaal een beetje, doe dan óf helemaal fantasie, de dassen in een huisje en bedje óf helemaal naar de werkelijkheid, nu is het een beetje van beide geworden. Maar misschien ben ik te kritisch.
De fraaie gekleurde afbeeldingen zijn wel heel vlot en speels en de spelletjes die Bas bedacht heeft omdat hij zich verveelt zijn erg grappig om te zien.
Volgens de bijgevoegde brief betreft het hier een ADHD-dasje, dat zag ik er niet in. Voor mij was het gewoon een heel jong, speels dasje. Natuurlijk is hij te druk in de ogen van zijn ouders, die willen maar een ding... slapen! Om bovengenoemde redenen vind ik het een minder geslaagd boek. Maar... het boek is niet duur en voor die prijs ben je zeker niet bekocht.
ISBN 9789049926014 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Moon | september 2012
Leeftijd: 4+
© Dettie, 23 september 2012
Logeetjes op de dierderij
Op een zaterdag stopt de streekbus voor de dierderij, daaruit stappen twee varkentjes, Bikkel en Bob. Het zijn de neefjes van tante Vic. Ze komen een weekje logeren op de dierderij. Tante Vic is er niet zo blij mee want ze kent haar neefjes...
Hun koffers werden uitgepakt, de spullen neergezet.
Ze wilden allebei het liefst in het bovenbed.
Ze trokken aan de dekens en ze gingen elkaar slaan.
''t Zijn energieke kereltjes,' beweerde Hendrik Haan.
En energiek zijn ze zeker, het is met de rust op de dierderij gedaan.
De neefjes halen zoveel kattenkwaad uit dat de dieren het niet meer uithouden, ze zijn doodmoe van die twee lawaaimakers. Bovendien zijn de kippen kaalgeknipt, is het grasveld kapot en ligt het erf vol tomatenprut. Donderdags is de maat vol, Tante Vic moet ze maar terugsturen. De biggetjes snappen er niets van, de week is toch nog niet om?
Als ze eenmaal weg zijn zien de dieren van de dierderij de grote, lieve verrassing die de neefjes gemaakt hebben pas... O jee, wat nu?
Geweldig boek! Noëlle Smit en Lida Dijkstra vormen een gouden duo.
Lida heeft het verhaal in uitstekend rijm weergegeven. Het doet nergens gekunsteld aan, sterker nog het valt nauwelijks op dat het op rijm gezet is, zo vloeiend zijn de regels en dat is knap. Pas als je het verhaal voorleest merk je het vlotte ritme en de rijm pas écht op. Bovendien is de tekst ook nog eens lekker vrolijk en humoristisch.
De afbeeldingen van Noëlle Smit sluiten naadloos bij de tekst aan. Ongelofelijk grappig is bijvoorbeeld de afbeelding van de dieren die op zondagochtend lekker gezellig bij elkaar in één groot bed liggen. Hendrik Haan, de twee schapen, Varkentje Vic, Kaatje Koe, en de geit liggen heerlijk onder de dekens, daar bovenop liggen de drie kippen, de twee ganzen en voor het bed ligt de zwarte zwaan. De twee neefjes staan klaar met trommel en gitaar om de dieren wakker te maken... het is zes uur! De pret van Bikkel en Bob en de warme gezelligheid van de andere dieren straalt van de afbeelding af.
En, hoe zielig ook, de geknipte kippen zijn eveneens vrij hilarisch om te zien.
Niet alleen kinderen maar ook volwassenen zullen enorm genieten van dit boek.
ISBN 9789049925352 | Hardcover | 32 pagina's | Dutch Media Uitgevers | juni 2012
Leeftijd: 4+
© Dettie, 15 september 2012
Ik hou van Pad
een boek met 100 dieren
Die platen zijn heel handig want als je ze uitgeklapt hebt dan kun je links en rechts van de gekleurde tekeningen in het boek kijken welke dieren er op de bladzijden staan.
Het verhaal gaat over een koekoek en een pad.
Een koekoek legt haar ei altijd in een nest van een andere vogel. Als de kleine koekoek uit het ei gekropen is dan duwt hij alle andere vogeltjes die geboren zijn uit het nest, dan heeft hij lekker de ruimte en veel eten! En nu was er weer een koekoekje geboren in het nest van een witte kwikstaart. Maar de kleine, stoere kwikstaartjes waren slim, ze duwden nu eens de koekoek uit het nest! Daar ging hij... en plofte vlak voor de poten van Pad. Die lieve Pad vond het maar zielig. 'Ik zal wel op je passen,' zei hij en dat deed hij ook. Hij voedde de koekoek op alsof het zijn eigen kind was. Hij leerde de koekoek alles wat hij leren moest, de koekoek kon zelfs zijn eigen naam roepen...
- Wie is de liefste vogel van de wereld?
- Koekoek!
Natuurlijk moest koekoek ook leren vliegen en dat durfde hij niet, hij vond het heel eng. Vliegen leek hem drie keer niks. Pad probeerde van alles maar niets hielp, totdat...
Verspreid over twee pagina's staat een gekleurde afbeelding met heel veel dieren. Op de eerste twee bladzijden staan bijvoorbeeld allemaal vogels en verderop zie je allemaal vissen of vlinders of watervogels of zoals op een heel vrolijke tekening een mol, konijn, egel, enz. die zich slap lachen om die gekke Pad die er uit ziet als een vliegtuig. In het verhaal zijn bij elkaar 100 dieren te vinden en hun namen kun je dus vinden op de uitklapbladzijden. Maar nu komt het hele mooie extraatje, zoals op de flaptekst staat:
"In dit humorvolle prentenboek maakt de lezer kennis met maar liefst 100 dieren, die in een encyclopedie-deel nog eens afzonderlijk aan de orde komen. Schrijfster Lida Dijkstra vertelt bij ieder dier – dat door illustrator Arne van der Ree liefdevol en levensecht is geschilderd – interessante weetjes. Zo is 'Ik hou van Pad' een speels standaardwerk voor kinderen, over de 100 meest voorkomende dieren in Nederland."
Na het verhaal zie je elk dier dus nog eens apart afgebeeld en daarbij worden allerlei dingen over die dieren verteld. Wist je bijvoorbeeld dat het witte achterwerk van een ree spiegel heet? En dat een haas in het leger zit? En dat een vink slaat? En een pimpelmees melk snoept? En dat een houtduif melk geeft? En dat de zilvermeeuw een beetje dom is? En dat de karper een baard heeft? En dat een hommel zich warm wappert? En dat koekoek houdt van Pad?
Eerst vond ik de afbeeldingen bij het verhaal een beetje druk, zovéél dieren! Maar als je de uitklapplaten erbij hebt dan lijkt alles gelijk een stuk rustiger. Je kunt er ook een spelletje van maken door eerst proberen te raden welke dieren je ziet en dan pas de platen openklappen en kijken hoeveel je er goed had. Maar als je dit boek uit hebt dan heb je vast álles goed, want dan weet je heel veel over al die 100 dieren! Je kunt dan in de tuin of in het bos, de duinen of ergens anders zelf naar die dieren gaan zoeken. Neem dan een paar kopieën van het kopieerblad mee. Daar kun je op melden welk dier je gezien hebt, waar je het zag en wanneer en hoeveel je er van zag, wie er met je mee was en eventueel later een foto van het dier erbij plakken want daar is ook ruimte voor open gelaten op het kopieerblad.
Het is echt een prachtig, grappig en leerzaam boek. Leuk om voor je verjaardag te vragen of, als je geld genoeg hebt, zelf te kopen.
ISBN 9789056152550 | Hardcover | 63 pagina's | Uitgeverij Bornmeer | november 2010
Leeftijd: 4+
© Dettie, 18 maart 2011
Welkom op de dierderij
Zijn dieren waren liever lui, ze zaten op de grond,
ze neurieden een beetje mee en hingen heerlijk rond.
Maar op een dag komt boer Jansen niet naar buiten, hij is ziek, hij heeft de griep.
Wat moeten de dieren nu? Ze vroegen het aan de boer want bijvoorbeeld Kaatje Koe moest nodig gemolken worden.
Doe het zelf zei de boer tegen de dieren, maar daar hadden ze helemaal geen zin in.
'Ja dááág ik ga niet werken hoor!' riep Pelle Paard in shock.
En alle kippen fladderden beledigd naar hun hok.
Gelukkig is Hendrik Haan er nog. Hij spreekt de dieren toe, ze zullen wel wat moeten doen anders wordt het een puinhoop. Vic Varken is de eerste die gehoor geeft aan de woorden van Hendrik Haan. Hij melkt Klaartje Koe en wat is Klaartje opgelucht.
Langzamerhand zoeken alle dieren een taak die het beste bij hun past en eigenlijk vinden ze het superleuk!
Het gras wordt gemaaid, de wol wordt gesponnen, de gaten in het hek worden gerepareerd, de dieren worden gevoerd en de moestuin wordt onderhouden. Als boer Jansen weer beter is hebben de dieren hem helemaal niet meer nodig!
Boer Jansen gaat naar Verona en krijgt een mooie baan bij de opera aangeboden en wordt een megaster! De dieren vinden nu alleen de naam boerderij wel wat raar, zo zonder boer in huis, dus dopen ze het om naar dierderij!
De tekst in rijmvorm heeft een mooi ritme. De rijmwoorden zijn ook niet gezocht maar passen goed in de hele tekst.
De schrijfster heeft een erg leuk verhaal vol fantasie en humor bedacht. Vooral die boer die gewoon zegt 'Doe het zelf!' en dat hij zo'n operaliefhebber is en aldoor aria's zingt komt heel grappig over.
Ook de illustraties zijn geweldig, af en toe moest ik grinniken om bepaalde afbeeldingen. Bijvoorbeeld Hendrik Haan die keurig de staart van Kaatje Koe in zijn snavel houdt zodat Vic Varken er geen last van heeft tijdens het melken. Of het schaap dat in de tobbe zit, luid zingend en oksel soppend.
Het zou me niets verbazen als deze twee een even legendarisch duo worden als Annie M.G.Schmidt en Fiep Westendorp. Ze voelen elkaar kennelijk uitstekend aan.
Lida Dijkstra studeerde kunstgeschiedenis en heeft onder meer in een museum gewerkt. In 1994 verscheen haar eerste kinderboek. Lida schrijft in het Fries en het Nederlands en vertaalt haar eigen boeken van de ene naar de andere taal. Haar boeken worden gekenmerkt door veel fantasie en humor.
Noëlle Smit studeerde aan het Grafisch Lyceum in Amsterdam en vond haar weg naar de prentenboeken op de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Inmiddels zijn er al talloze prentenboeken verschenen en worden haar boeken vertaald in meer dan tien talen.
ISBN 9789049924164 | Hardcover | 40 pagina's | Uitgeverij Pimento | oktober 2010
Leeftijd: 4+
© Dettie, 07 oktober 2010
Aangeboden: 1 schoolhond
Iris zou zelf wel een hond willen maar haar ouders zijn net uit elkaar, ze zijn nog niet écht gescheiden maar noemen het een proefscheiding. Haar vader woont nu voorlopig in een flat en als Iris in het weekend naar haar vader gaat ziet ze dat hij niet goed voor zichzelf zorgt. Vanaf die tijd doet Iris' moeder ook heel anders.
Gelukkig kan Iris heel goed hierover met haar vriendin praten. Esther denkt altijd goed na en laat Iris ook de andere kant van dingen zien. Ook kent Esther heel veel gedichten uit haar hoofd, over bijna elke situatie kent ze wel een gedicht.
De vriendinnen vinden het heerlijk om met Bartje te wandelen maar zo gauw ze even niet opletten is Bartje weg, en hij komt terug met een hondenkoekje in zijn bek! Elke keer opnieuw gebeurt dat. Van wie hij dat koekje krijgt weten ze niet. Maar dan blijkt dat een jongen uit de klas allergisch is voor honden, hij moet telkens vreselijk niezen. Dus... moet Bartje weg, en de juf kan hem ook niet houden. De kinderen mogen een tekst maken voor een advertentie... Aangeboden: 1 schoolhond.
Zouden ze een goede en lieve nieuwe baas voor Bartje vinden?
Een prettig, hoewel een beetje doorzichtig verhaal. Je vermoedt al snel hoe het verhaal verder zal gaan maar het is natuurlijk geen verhaal voor volwassenen, kinderen zullen dat misschien minder snel door hebben. Het is wel goed verteld, vooral het gedeelte waarin Esther en Iris over de proefscheiding praten is mooi gebracht. Ook met juf Jolijn praat ze hierover en deze is erg lief voor Iris.
Erg leuk zijn de gedichten die Esther steeds weet, ze zijn soms wijs, soms grappig. De illustraties van Annet Schaap zijn een uitstekende aanvulling op het verhaal.
ISBN 9789043703314 | Hardcover | 112 pagina's | Uitgeverij Maretak | januari 2008
Leesniveau: uitdagend. | Leeftijd: 8+ | AVI M5
© Dettie, april 2008