Koen D'haene

Toon alleen recensies op Leestafel van Koen D'haene in de categorie:

Koen D'haene op internet:

http://koendhaene.skynetblogs.be

Een hoofd vol rommel
Koen D'haene

De moeder van Silke drinkt heel veel. Elke keer als Silke thuiskomt van school weet ze niet hoe ze haar moeder aan zal treffen. De ene keer zit ze met waterige oogjes aan tafel met allemaal lege bier- en wijnflessen om haar heen, de andere keer ligt mama te snurken op de bank. Vaak is er geen eten in huis. Het is ook altijd alleen papa die naar de ouderavond komt, ook al vraagt de meester of alle twee haar ouders komen. Mama is dan altijd helaas onverwacht verhinderd.
Mama belooft steeds dat ze niet meer zal drinken maar dat heeft Silke al zo vaak gehoord, daar gelooft ze niet echt meer in.

Het ergste vindt Silke het als papa en mama ruzie maken. Ze snapt het wel maar ze vindt het ook eng. Papa gaat vaak 's avonds weg en dan is ze bang dat papa niet meer thuis komt, maar gelukkig komt hij altijd terug.
Silke komt in een isolement te zitten want mensen komen liever niet meer op visite omdat mama zo raar doet en vriendinnetjes durft ze niet mee naar huis te nemen. Op school durft ze ook niets te vertellen, ze wil niet dat de meester en haar klasgenoten er achter komen, ze zou zich rot schamen.
Toch houdt Silke heel veel van haar moeder, ze hoopt elke keer dat mama nu eens écht haar belofte nakomt. Ze wil zó graag haar leuke moeder terug. Haar moeder die tekenjuf was en zo mooi kan tekenen.
Silke merkt wel dat de meester haar extra in de gaten houdt, ze vergeet de laatste tijd ook vaak dingen en is heel stil. Maar als de meester vraagt of het wel goed met haar gaat is natuurlijk alles prima, niets aan de hand.
Het kan zo niet langer, er moet wat gebeuren. Maar hoe krijgen ze mama zo ver dat ze nu écht niet meer drinkt?

Het is een goed, eerlijk en, gek genoeg, geen loodzwaar verhaal. Koen D'haene maakt goed duidelijk dat het drankgebruik niet het probleem van één persoon maar het probleem van het hele gezin is. Er wordt klip en klaar vertelt hoe een dronken iemand kan zijn en hoe lastig het voor een partner of kind is om daar mee om te gaan. Papa en Silke zijn erg gek op mama maar voelen zich wel machteloos. In haar dagboek schrijft Silke bijvoorbeeld, ik haat mama maar ik houd ook heel veel van mama.

De schrijver weet op een heel subtiele manier het drankprobleem te bespreken. Silke's moeder wordt niet afgeschilderd als een vreselijke dronkenlap maar als iemand die op dat moment niet anders kan zijn dan ze is. Het alcoholgebruik van mama wordt niet goedgepraat maar ook niet veroordeeld. Hij geeft aan waardoor het mogelijk kan komen dat mama die drank nodig heeft en hoe zowel de ouders als Silke kunnen leren ermee om te gaan.
Hij levert geen kant en klare oplossingen maar vertelt op een heel natuurlijke en invoelende manier wat papa, mama en Silke proberen eraan te doen en hoe ze over de situatie denken.
Een erg mooi, indrukwekkend, ontroerend, integer verhaal. Grote klasse.

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Gek van een eiland
Koen D'haene

Wout gaat met zijn moeder een weekje op vakantie naar Terschelling. Het is een zwaar jaar geweest. Vlak voor Kerstmis verdween zijn vader plotseling naar Rio de Janeiro. Hij had een vriendin en ging bij haar wonen. Wout heeft daarna niets meer van zijn vader gehoord.
Aanvankelijk waren zijn moeder en hij kapot van verdriet maar op een dag gooide zijn moeder het roer om. Pa was een egoïst, nu zijn zij aan de beurt. Ze ging samen met vriendinnen of met Wout naar de film of naar het theater en daarna lekker wat drinken ergens. Wout kan goed met zijn moeder opschieten, ze plagen elkaar veel en kunnen ook erg lachen met zijn tweeën. En nu gaan ze naar Terschelling. Wout heeft het verdiend vindt zijn moeder.

Als ze aankomen doet de eigenaresse van het vakantiehuisje, Martje, heel raar en stug tegen hun tweeën. Gelukkig is haar dochter Johanna veel leuker, Wout vindt haar zelfs érg leuk. Maar Johanna en Martje zijn tegen elkaar helemaal niet aardig, sterker nog, zij hebben constant ruzie.
Maar Wout en Johanna kunnen prima met elkaar opschieten. Tijdens een wandeling vertelt Johanna aan Wout hoe het komt dat zij zulke problemen met Martje heeft en Wout vertelt Johanna over zijn vader. Hoe moeilijk hij het er mee heeft dat z'n vader weg is en gek genoeg denkt hij op het eiland veel meer aan hem dan thuis. Johanna vindt het idioot dat zijn vader niets meer van zich laat horen.
Ondertussen is Wout stapelverliefd op Johanna en wil hij steeds bij haar zijn, tot teleurstelling van zijn moeder die had verwacht dat ze alles samen zouden doen. Wout neemt voor haar een beetje de plaats van haar man in en Wout wil meer vrijheid, wat losser met zijn moeder omgaan, hoe leuk en hip ze ook is.
Na die week is er veel veranderd voor de vier mensen. De ontspannen leuke vakantie pakte heel anders uit maar heeft wel dingen open gegooid en bespreekbaar gemaakt.

Het is een verhaal dat je af en toe verrast. Je verwacht bepaalde reacties van de personages en die zijn juist net anders dan je denkt. Koen D'Haene beschrijft het eiland zelf ook op een mooie manier, je zou er zo naar toe willen.
Achterin het boek staan verwijzingen naar boeken waar personages in voorkomen die D'Haene ook gebruikt heeft voor dit boek. Ook gebruikt hij enkele legendes over de Friese Waddeneilanden in zijn verhaal en natuurlijk komt de Terschellingse zanger Hessel in het boek voor.
Er gebeurt erg veel, er worden diverse thema's aangesneden, in mijn ogen een beetje te veel. Hoofdthema's waren afscheid nemen, aanvaarden, loslaten maar ook verliefdheid en' houden van' en de natuur speelden een belangrijke rol.
Al met al wel een mooi verhaal.

Lees de reacties op het forum en/of reageer: